Гаилә
-
Әсәрләрдә — ана мәхәббәте
27 ноябрь — Аналар көне.
-
Соңгы өмет
Фәридә Илдусовнаның хатын-кыз табибы буларак, иң яратмаган эше – йөклелек өзү буенча кизү торудыр, мөгаен. Әле бит шулай да була: бер баласы янына икенчесен алып кайтырга куркып, шактый хәлле кешеләр абортка килсә, очын-очка ялгап яшәүче яки салырга бик яратканнар дүртенчесе янына бишенчесен һич шикләнми алып кайта.
-
Туганыңның кадерен бел!
Ислам – Мәдинә апа белән Мәлик абыйның дүрт кыздан соң туган иркә малае булды. Иркә дип инде, сораган һәр әйберсен алып бирсәләр дә, эш дигәндә иркәләп торучы булмады үзен. Әтисе балачактан печән чабарга, утын ярырга, балта-пычкы тотарга өйрәтте.
-
Әгәр белгән булсам...
Яшүсмер чакта Зәй шәһәрендәге туганнарга кунакка бара идек. Олы юлга чыгабыз да, очраган машинага кулны күтәрәбез һәм утырып та китәбез. Курку дигән нәрсә дә булмаган, әллә дөньясы тыныч булган. Бер уйласаң, нинди кеше туры килмәс, Аллаһ саклагандыр дип уйлыйм инде хәзер.
-
Күпләргә үрнәк, тырыш гаилә алар
Татарларда «Чиләгенә күрә капкачы – менә шулдыр бәхетнең ачкычы» дигән әйтем бар. Мөхлисовлар гаиләсе дә 39 ел бер-берсенә терәк-таяныч булып, бәхетле гомер кичерә.
-
Тормышның матурлыгы – бер-береңне аңлап яшәүдә
Зәмзәмирә яшьлектә тормыш юлдашын бер күрүдә үк ошатып, шундук минем бердәнберем дип тоярмын дип уйлап йөрде. Шуңадыр инде, Марсель белән танышканда, баштарак егет кызга бөтенләй ошамады.
-
Тыйнак уңа, тыйнаксыз тиз туза
Соңгы елларда гаилә корып, каенана-каената белән бер квартирда, йортта яшәргә теләүчеләр кими бара. Алар тизрәк башка чыгып, үз ирекләрендә яшәүне хуп күрә.
-
Түбәнкамалылар “Радоница”да туганнарын һәм якыннарын искә алган
3 нче май көнне православие динендәгеләр “Радоница” көнендә үлгән туганнарын искә алырга зиратка килгән. Биредә йөзләгән кеше җыелган.
-
Бәхет өчен көрәшергә кирәк
Бәхетле булыр өчен көрәшергә кирәк. Моны Илмира үз җилкәсендә татыды. Ул булачак ире Рафилне йөргән кызыннан тартып алды дисәң дә була.
-
Телсез фото күп сөйли
Фотография аша сихерләп буламы? Әле ничек кенә! Аллам сакласын, башына төшмәгәннәргә андый зыян килмәсен. Нәрсә икәнен белгәннәре “Минем язмышым кабатланган кешеләр бар икән” дип уйлар.
-
Чыршы астында - кар кызы...
Яңа ел мөселманнар бәйрәме булмаса да, күптән күрешмәгән дуслар, якыннар белән очрашуга бер сәбәп. Хәерлегә булсын, без уйлап чыгарган нәрсә түгел.
-
Олы җанлы кеше була бел!
1993 елдан 3 декабрь Халыкара инвалидлар көне буларак билгеләнеп үтелә. Шуда бәйле рәвештә декабрьнең беренче ункөнлеге инвалидлар декадасы итеп үткәрү матур гадәткә әйләнде.
-
Үз кыйблаңда торсаң гына
Гөлчәчәк, урта мәктәпне тәмамлагач, Казанга килеп урнашты. Ул бәйрәмнәрдә һәм ял көннәрендә әнисе янына кайтты. Анда үзеннән өлкәнрәк туганнан туган апасы Нурания белән күрешеп, серләрен сөйләде. Алар бергә уйнап үстеләр. Кайтып кереп, бераз вакыт уза да, шалтыратышып, тиз арада очрашалар да сүзләре бетми генә!
-
Яшьлек хатирәләре
Узган вакыйгаларны уйлыйсың да, шаккатасың. Әйтерсең лә берни дә булмаган. Бер пәйгамбәр могҗизасын икенчесе кабатламаган кебек, язмадагы хатирәләрне берәү дә кабатламас.
-
Мин гаепле түгел, балам
Бүлмәдәш, сердәш тә була. Аны-моны уйлап тормыйсың, кем беләндер серләшәсе, киңәшләшәсе, чын күңелдән сөйләшәсе килгән чаклар күп була. Шундый чакларда үзебез дә сизмәстән, «дустым» дип, ышанып, эч серләребезне сөйләп ташлыйбыз. Тик, сердәш дигәнеңнең эчендә нинди уйлар ятканын белсәң иде... Карбыз түгел, ярып карап булмый шул. Күпмедер вакыттан соң дус-сердәшчебез дошманга әйләнеп куюы да бик мөмкин.
