Гаилә рубрикасы буенча яңалыклар
-
Мәхәббәткә ничә яшь?
Будильник инде күптән шалтыраса да, мин иркәләнеп, тормыйча ятам. Ә әнием инде күптән торган. Әнә, аш бүлмәсеннән яңа пешкән коймак исе тарала. Әниемнең, радиодан яңгыраган җырга кушылып, моңланганы ишетелә: «Мәхәббәт - мәхәббәт инде, Була ул һәркемдә дә. Мәхәббәтсез яшәп булмый , Олыгайган көннәрдә дә...» Ничек әле җырларга булган? Иртән эшкә...
-
Тату аш татлы була шул
Роза бала чактан ук үзенең яшьтәшләреннән аерылып торды. Әти-әнисе кушмаган җиргә йөрмәде, урамга уйнарга чыкса да, тиешле вакытка кайтты. Кыскасы, мәктәп еллары тыныч үтте аның. Тугыз классны тәмамлагач, төзелеш колледжына укырга керде. Аны кызыл дипломга тәмамлап, зур производствога эшкә юнәлде. Белгечлегемә туры килми димәде, нәрсә кушсалар, шул эшкә риза булды....
-
Тигезлектә, тиңлектә
- Тормышыбыз рәхәт, муллыкта яшибез. Тугыз балабыз, унтугыз оныгыбыз, инде оныкларның да өч баласы бар, - дип санап китте бер очрашуыбызда Ольга түти. - Бергә җыелсалар, Сабантуйдан ким булмый. Исемнәрен дә бутап бетерәм. Үпкәләмиләр үзләре, төзәтеп җибәрәләр, тагын ялгыш әйттең дип көләләр... Олы Аты авылында гомер кичерүче Ольга белән Максим...
-
Азгын мәчене акылга утырттым дип сөенә
Әллә үзенең дә койрык бозлы, әллә нәрсә шунда - соң кайтсам да, «иптәшләр» белән салып утырып тоткарлансам да, хатынның исе китми, урында сыердай әйләнеп ята да, гырларга тотына. Тик чыгырдан чыкты берсендә. Һәр шимбәдәгечә, җыендым да, икенче көнне генә кайтырга булып, «иптәш»ләр белән балыкка киттем. Шунысы әйбәт, соңгы җанкисәгемнең бакчасы...
-
Нык булыгыз!
Һәр кешенең үз язмышы, үз тормышы. Беркем дә үзенең нәрсә күрәсен алдан белми. «Егыласы урынымны белсәм, мендәр куяр идем» дип юкка гына әйтмиләрдер. Түбән Камага күченеп килгәндә, яңа гына өйләнешкән яшь пар идек. Улыбызга бер яшь тулды. Кеше квартирында тора башладык. Шәһәргә күчкәч, ирем иркенгә чыкты - читләр белән чуала...
-
Ялгызлык газабы
Яшьләй кияүгә чыкты ул. Бер күрүдә яратты, үз итте Зиннәтулланы. Күп бала үстереп, зур гаилә булып, матур итеп яшәү иде аларның хыяллары. Тик бер-бер артлы туган балалары гомерсез булды. "Көт мине, безнең әле бик күп балаларыбыз булыр, мин барыбер кайтырмын, фашист дигәннәренең муенын гына борыйк», дип киткән Зиннәтулласы да кире...
-
Чын түгел, уйдырма
Газетада басылган «Күземнән һаман яшь кипми» дигән язманы укып, шаккаттым. Бу язма - башыннан алып ахырына кадәр уйдырма. Без Сания белән 1996 елны өйләнештек, бик әйбәт яшәдек. Тик кече малайга ярдәм итәргә кирәк булгач, мин улыма күчтем. Без Сания белән бер кеше булып яшәдек, каршы сүз әйтешмәдек. Ә редакциягә ул...
-
Минем дә күздән яшь китми, йөрәгемнән кан саркый
6 декабрьдә чыккан «Туган як» газетасында «Күземнән һаман яшь кипми» дигән язманы укыгач, чын дөресен язып бирергә булдым. Мин әлеге язмадагы «Рафилемне гүренә төшереп, укыласы догалар укылып беткәч», килеп, «кара тавыш чыгарган» каенана булам инде. Мамадыш ягындагы Күкчишмә (Ташлык) авылына 1968 елда килен булып төштем. Өч килене арасыннан каенанам мине...
