Гаилә
-
Үлгән артыннан үлеп булмый
Ире үлгәндә Әлфинур яшь ярымлык баласы белән ятим кала. Ул вакыттагы хәлләрен, нинди хисләр кичергәнен үз башыннан үткән кеше генә аңлар. Яраткан ирен югалту – дөньяда иң авыр кайгыдыр. Бер мизгелгә генә кире кайтару өчен әллә ниләр бирер иде... Кире кайтарыр иде дә, үзенең өзелеп яратуын тагын бер кат әйтер иде, туйганчы кочаклар иде.
-
Онык балдан татлы
Заманасы шундый: каядыр ашыгабыз – тегендә өлгерергә, монда җитешергә кирәк. Беркөнне, аякларымның җәяү йөрергә сусаганнарын сизеп, «Нефтехимиклар паркы»на барырга булдым.
-
Көнчелек авыруын дәвалаган
Соңгы вакытта шәһәребез һәм республика күләмендә гаилә коручы парларның яртысыннан артыгы төрле сәбәпләр аркасында аерылыша.
-
Акылга утырттым
Бу ир затлары без – хатын-кызлар булмасак нишләрләр иде икән?
-
Балачак хатирәләре
Алтмышынчы елларның әле башы гына. Авыл кешеләре ипине үстереп кенә калмыйча, бераз тәмен дә тоя һәм туйганчы ашый башлаган чаклар. Сугышның беткәненә дистә ярым еллар узып киткән, репрессияләргә дә хөкем чыгарганга күпмедер вакыт узган. Авыл кешеләренең «дөньяның ямен инде без дә күрә, сизә башладык» дигәннәре исемдә калган.
-
Үз балалары нишләтер икән?
Балалар белән ишегалдына чыгып, ял итәргә уйладык. Балалар комлыкта уйный, без сөйләшеп утырабыз. Яныбызга әнием килеп, оныгын кочаклап үпте дә, өйгә кереп китте. Күршем Сара аны сагышлы күзләре белән озатып калды. Озак кына дәшмичә утыруына игътибар итсәм, күзләре дымланган, менә-менә елап җибәрер кебек. - Баланың әбисе булуы ничек рәхәт, -...
-
Кайнана дәресләре
Кияүгә чыкканда, һәр кыз сөеклесе белән соңгы сулышына кадәр бергә булырга хыялланадыр. Әмма вакыт узган саен күп нәрсә үзгәрә. Кайчак хатын-кызлар ирләрен бөтенләй санга сукмый башлый. Нәтиҗәдә, аерылышу, ятим балалар. Нурания кечкенәдән үк тырыш булып үсте, китаплар укырга яратты. Мәктәпне тәмамлагач, югары белем алды, яхшы гына хезмәт хакы түләнгән эшкә...
-
Һәр гаиләнең үз тарихы
«Милосердие» тернәкләндерү үзәгендә ял итүчеләр өчен берсеннән-берсе эчтәлекле мәдәни чаралар уздырылып кына тора. Чираттагы кичәгә «Безнең гаилә» дигән исем кушарга булдык. Ник дисәң, бу юлы ял итүчеләр бигрәк тә тыныч, сабыр һәм, иң мөһиме, үзара бер гаилә кебек дус булдылар. Үзләре -барысы да сәләтле, иҗатка гашыйк кешеләр. Кичәнең исемен дә...
-
Беренче очраганга кияүгә чыгып...
Әлфинурның яше 30га җитсә дә, күңеле һаман 18дә. Дус кызлары күптән кияүгә чыгып бетте, балалар үстерә. Аңа да бу турыда уйларга вакыт җитте, югыйсә. Көне буе банкта эшләп, акча санап кына утырырга димәгән. Шулай да кыз ялгызлыктан тәмам туйды, вакыт-вакыт бүредәй улыйсы килә. Яратасы һәм яратыласы килә аның. «Нәрсә булса,...
-
Мәхәббәткә киртә юк
Зилә белән Илдар бер-берсен беренче сыйныфтан ук белә. Мәктәпне тәмамлаганчы, бер парта артында утырдылар. Беренче мәртәбә кинога бару, беренче якты хисләр, беренче үбешү... Алардагы кебек мәхәббәт, бер-берсен хөрмәт итү беркемдә дә булмагандыр. Бер-берсенә якын булган яшьләр, ялганның нәрсә икәнен дә белмәделәр. Илдарның әти-әнисе улларының тулы булмаган, ярлы гаиләдә үскән кыз...
-
Кешене бәхетсез итеп, бәхетле булмассың
Әтисе ташлап киткәч, Маһрибану әнисенең тырышлыгы белән кием кытлыгы, ашау-эчүдә кыенлыклар күрмичә үсте, белем алды, иң мактаулы һөнәр иясе - мөгаллимә булып, чит районга эшкә урнашты. Чибәрлеге буенча әтисе һәм әнисенең чибәрлеген бергә кушып тапкырлаганга тигез иде. Бу кызга күз атучы егетләр күп булды, әмма ул аларны кабул итмәде: яшәргә...
-
Ялгыз әни дә мәхәббәткә лаек
Дүрт яшьлек улының комлыкта бер кыз белән уйнавын күреп, Илсөяр елмаеп куйды. Дөньяда башка уйлары юк. Уеннан тәм табып, онытылып мәш киләләр. Тырышып-тырышып комнан куыш ясыйлар. Улы үзе генә булса, уйнамас иде, ярый бу кызчык бар, дип уйлап куйды ул. - Минемчә, алар дуслашып та өлгерде, - диде янәшәсендә утырган...
-
Үзеңне яратсаң, сине дә яратырлар
Алсуга 10 яшь чагында әти-әнисе аерылыша. Шул чиккә җитәрлек булгач, нигә кушылышалар икән, дип елап күпме төннәр үткәндер. Аңа калса, әтисе дә начар кеше түгел иде кебек. Әни ни дисәң дә, әни инде ул. Сәбәбен әйтеп тормадылар, аерылыштылар. Әйтсәләр дә, бала күңеле нәрсә аңласын? Ялгышлык булган, янәсе. Шул көннән башлап...
-
Бурычлымын сиңа, әнием!
Олыгаясың, ахры, әнием. Алтмыш биш яшең тулганчы: «Арыйм, балам», - дип әйткәнең юк иде әле. Быел килеп: «Картаям бит, улым, - дидең. - Сыерны да озаграк сава башладым... Зәй дә ерагайган кебек... Кулларым да әйбер авырлыгын тоя башлады...» Шул сүзләрне ишеткәч, үткән җәй Кызыл Чапчакка кайтканда авылдашларымның: - Әниең сылу...
-
Кайнанам бәлешләре кайгыга илтте
Элегрәк бәлешләрне бәйрәм көннәрдә яки кунак килгәндә генә пешерәләр иде. Хәзер акчаң булса, көн дә бәйрәм. Шул бәйрәмнәрнең ахыры гына хәерле бетсен... Аңлаешлы булсын өчен баштан сөйлим әле. Кайнанам газета укучылардан түгел, аның «вакыты» юк. Шулай да, кем дә булса җиткерер, дип уйлыйм, «чыбыксыз» телефон тиз эшли бит. Без ирем...
