«Йокым тиз ачылды»

Шул кирәгеннән артык күп йоклап, әллә нинди кызык хәлләргә юлыкканым булса да, миннән дә уздыручылар бар икән әле. Менә шундый очракларның берсен әле күптән түгел генә хезмәттәшем сөйләде. Ул да минем кебек йокы симертергә яратучы булып чыкты. Ә алга таба сүзне аның үзенә бирик.

Шимбә көнне ял булса да, эшләнмәгән һәм эшләнәсе эшләр атна буена шактый күп җыелганга, кичтән үк залда йокларга яттым һәм будильникны да иртәнге алтыга көйләдем. Ярый хуш, ул үзенең эшен намус белән үтәп, вакыт җитүгә кычкырырга тотынды. Өч-дүрт минут чамасы иркәләнеп яттым да, «мин эшлисен кеше эшләмәс» дип, ваннага су тутырдым да, йокыны качырыр өчен ванна кереп алырга булдым. Йокы алай гына ачылмый икән шул, киресенчә ныграк изрәтә башлады. «Тагын ике генә минут, бер генә минут» дип ничә минут йокымсырап ятканымдыр, бер заман краннан су ага башлады. Ирем дә торды бугай, миңа сөлгене генә алып бирсен әле дип, чаршауны тартып ачуым булды, каршымда басып торган таныш булмаган ир затын күреп, йокы шунда ук ачылды. Алай гына түгел, минем тавыш тугыз катлы йортыбызның бар катларында яңгырап, кайтаваз булып үземә кайтты. Иртәнге кофе көйләп йөргән җиреннән ир заты да очып килеп җитте.

Баксаң, инде әллә кайчан кер юу машинасының су җибәрә торган шлангасыннан су тамып тора дип зарлануымны кичә кичен исенә төшереп, ниһаять бүген иртәнгә таныш сантехнигын чакырган булган икән. Тегесе иртүк килеп ишек шакуга барып ачкан да, үзе кухняга кереп киткән. Ә зал бүлмәсе ябык булгач, мине йоклый дип уйлаган. Бераздан мин дә тынычланып, алар янына чыктым. Бу маҗара шулай бергәләп иртәнге чәй эчү белән тәмамланды. Һәр нәрсәнең бер яхшысы, бер начары була дигәндәй, бу вакыйга да минем өчен бик яхшы булды әле. Ни өчен дисезме? Әйтәм. Элек, краннан су тамса да хәләл җефетем (интеллигент, имеш) сантехник чакыра иде, хәзер барысын да үзе эшли. Чөнки теге ир кабат очрашкач, «Хатыныңның буй-сыны бик зифа икән. Шул күз алдымда торып, ике көн тамагымнан аш үтмәде», – дигән.

Энҗе Галиева

Фото: https://pixabay.com/ru/