Шигъри тәлгәшләр

Ык ярында утырам,
Су акканын күзәтеп.
Башка язмышны
                      теләмим,
Булса да әгәр үзгәртеп.

Үз язмышым якын миңа,
Кирәкми бүтәннәре.
Тормышымнан да
                      канәгать,
Үзгәртмим үткәннәрне.

Үткәннәр 
              якты истәлек,
Онытылмас һичкайчан.
Алдагысы китап кебек,
Көндә яңалык ачам.

Аяк-кул йөреп 
                     торганда,
Яшәргә теләк булганда.
Моңсу уйлар югалалар,
Су өстендәге томанда.

Ак томаннарга уралып,
Сулар ага да, ага.
Узган гомер, 
                истәлекләре,
Сагынып сөйләргә кала.
Рәшит ИХСАНОВ.

Туган якка кайтам
Иртән торгач, 
  яңгыратып җырлыйм:
Сагышларым 
         сезгә җитсеннәр,
Тормыштагы булган
            моң-зарларым,
Салкын җилләр белән
                  китсеннәр.

Туган якка кайтам, 
                 авылдашлар,
Сагынганга 
              сезне күрергә,
Яшь чактагы
         сихри истәлекне
Бергәләшеп
            уртак бүләргә.

Авылдагы 
         якты хатирәләр
Истә калган 
          назлы хис булып.
Сандугачлар
      сайрый күңелләрдә,
Чишмәдәй җыр
              чыга ургылып.
Роза ШӘЕХОВА.

Дустыма
Тормышың 
           күңелсез тоелса,
Күгеңне капласа 
                    болытлар,
Сабыр бул, елама, 
                        ярсыма,
Үтә ул борчулы 
                   минутлар.

Максатың нык булсын, 
                      бирешмә!
Йөзеңне юса да 
                     тамчылар.
Ышан, син, 
      болытлар таралыр
Һәм кояш барыбер
                    бер чыгар!
Бер чыгар!..
Гөләндәм ГАЛИЕВА.

Сынау
Бу тормышта 
       безгә сынаулар күп, 
Кайгы- сагыш 
            бирде   кирәкне.
Авырлыклар килде – 
                 бирешмәдек,
Учка кысып 
          түздек йөрәкне.
Гел карадан гына 
              тормый дөнья,
Күтәр башың, 
              үтәр барсы да.
Үз-үзеңне 
        тынычландыр әле,
Ярсыма дип, йөрәк, 
                        ярсыма!
Җанда  ачы таштай 
               сагыш торса,
Дога-теләкләргә 
                    кереш син.
Авырлыклар 
     калсын үткәннәрдә,
Ә догалар 
            барып ирешсен!
Ралия КӘРИМОВА.

Сине аңлыйсым килә
Елмай әле кояш булып,
Ник йөрисең боегып?
Бакчаларда алма пешә,
Таң нурында коенып.

Һәр чәчәге күзен ачкан,
Зәңгәр күктән нур ява.
Ничек сиңа булышырга,
Хыянәттән ни дәва?

Таң атканда 
               чишмә булып
Челтерәр чагың, юкса.
Авырдыр ул, 
                 җылы җәйдә
Кинәттән кырау сукса.

Булдыралсаң,
               оныт барсын,
Күпкә китсә, моң сара.
Ач күңелең капкаларын,
Хисләр сиңа юл яра.

Килер бер көн: 
                аңлашырбыз,
Шулай булыр, ышанам.
Күңел гөлдәй 
                  яңгыр көтә,
Җан сөюгә сусаган.
Рифкать ИМАЕВ.