Шигырь
Покрау
Покрау дигән изге, көзге бәйрәм –
Табигатькә бәйле күренеш:
Төшкә кадәр көз билгесе булса,
Ә төштән соң, кыш килә, имеш.
Кызыл миләш, балан сер бирмичә,
Тибрәләләр җилдән сакланып.
Серләшәләр, әле безгә көз, дип,
Покрау карый безгә сокланып.
Бу бәйрәмне саклый керәшен халкы
«Изге кыз – Мария көне» дип.
Киләчәк буыннар искә алып,
Дәвам итсен, диеп, сөенеп.
Олы Покрау – дини, зур бәйрәм ул,
Яшь әтәчтән аш-су ясала.
Авыл халкы өчен – туйлар чоры,
Кунакка йөрешүләр башлана.
Җимеш пироглары пешерелә,
Эчлекләре – көзге җимештән.
Табигать хәзинәләре ул:
Алма, балан, гөмбә кебектән.
Покрау җитмә, бер дә гаҗәпләнмә,
Ап-ак карлар очып үтсәләр.
Яшел җәйләр, алтын көзләр үткәч,
Җилләр кышка карап иссәләр...
Анастасия УСАЧЕВА.
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналында укыгыз
